ما در شرکت ساختمانی اسپرلوس با کادر مجرب از مهندسان ، متخصصین و پرسنل اجرایی ، آمادگی داریم عهده دار اجرای اسکلت فلزی ، اجرای سازه فلزی و اجرای سازه فولادی شما باشیم. کافی است با ما تماس بگیرید ، سازه فلزی ، اسکلت فلزی و سازه فولادی تخصص ماست. نازلترین قیمت ، بالاترین کیفیت را در کمترین زمان ممکن ، با اسپرلوس تجربه نمایید. در ادامه با ارائه توضیحاتی پیرامون اسکلت فولادی سعی داریم در راستای ارتقا آگاهی شما گام برداریم، پس با ما همراه باشید.
اسکلت فلزی چیست ؟
اسکلت فلزی ، سازه فلزی ، سازه فولادی یا اسکلت فولادی هیچ تفاوتی نداشته و همه از تعدادی ستون ، تیر و تقویت تشکیل شده است. ستون ها متشکل از آهن آلات عمودی و تیر ها متشکل از آهن آلات افقی و تقویتی ها طبق طراحی می باشد. فولاد مصرفی در انواع مختلفی عرضه و بر اساس طراحی در پروژه مصرف می شود. اتصالات پیچی و جوشی کاربردی ترین روش اتصال قطعات فولادی است. از اهم مزایای اسکلت فلزی می توان به سرعت اجرای بالای سازه و خاصیت ارتجاعی یا میرایی فولاد اشاره نمود که عملکرد بهتری نسبت به شرایط دینامیکی زلزله دارد. در عکس زیر یک نمونه اجرای اسکلت فولادی را مشاهده می نمایید.
در مورد مراحل اخذ پروانه ساختمان بیشتر بدانید >
ساخت و اجرای اسکلت فلزی چیست ؟
فولاد یک آلیاژ است. که فلز اصلی آن را آهن تشکیل می دهد به همین دلیل بیشتر ویژگی های فولاد مشابه ویژگی های آهن است که برای مثال می توان به چکش خوار بودن ( قابلیت تغییر شکل برشی اجسام ) و مقاومت نسبتا بالا که از مهم ترین ویژگی هایی هستند که ما را به سمت استفاده از سازه فولادی می کشاند اشاره کرد. از دیگر خواص آن می توان به رسانندگی نسبت به حرارت و جریان برق ، متراکم بودن ، شکل پذیری تا حد خمیری همراه با سخت و مقاوم تر شدن اشاره کرد. استفاده از آهن خام بسیار کمتر از فولاد است زیرا هزینه استخراج آن بسیار زیاد و مشخصه های مقاومت آن کمتر از آلیاژ اسکلت فولادی است.در ادامه برایتان مراحل اجرای سازه فلزی را بیان می نماییم. با ما تا انتها همراه باشید و اجرای سازه فولادی را بصورت جامع فرا بگیرید.
در مورد گودبرداری و سازه نگهبان بیشتر بدانید >
مراحل اجرای اسکلت فلزی ساختمان :
- تهیه نقشه های ساخت با توجه به نقشه های محاسباتی اجرای سازه فلزی
- عملیات برشکاری و سوراخکاری
- عملیات ساخت اعضای اجرای سازه فولادی
- تمیزکاری و رنگ سازه فلزی
- حمل اسکلت فولادی
- عملیات و مونتاژ در پای کار جهت اجرای سازه فلزی
- عملیات واداشتن ، نصب ، خال جوش و اتصالات موقت اسکلت فولادی
- تنظیم نهایی ، شاقولی کردن ستون ها ، هم محور نمودن تیرها و تکمیل اطلاعات اجرای سازه فولادی
- بازرسی و تایید نهایی اجرای سازه فلزی
- رنگ آمیزی و لکه گیری سازه فلزی
حال در ادامه مراحل اجرای سازه فلزی را به تفصیل برایتان شرح می دهیم ؛
عملیات برشکاری و آماده سازی لبه ها و عملیات سوراخکاری سازه فلزی :
در اجرای سازه فلزی برای انجام عملیات برشکاری به روش حرارتی ، ابتدا شاسی های مناسبی که ورق یا پروفیل را در وضعیت تخت و تراز قرار می دهند. ساخته می شوند. پس از انجام برش های اصلی ، به دستگاه برش حرارتی زاویه داده می شود. و این بار با انجام برش زاویه دار ، پخی لازم به لبه ها به منظور انجام جوش شیاری داده می شود. عملیات آماده سازی لبه ها برای ضخامتهای کم را می توان به کمک دستگاه لبه زن انجام داد.
در اجرای سازه فولادی با توجه به اینکه لبه زن، زاویه مورد نظر را با له کردن ورق ایجاد می نماید، لبه به وجود آمده کیفیت مناسبی نخواهد داشت و پس از جوشکاری ، ترکهایی در نواحی مجاور جوش به وجود می آید. به دلیل به وجود آمدن انقباض که در نتیجه برش هوا رخ میدهد، در صورتی که ورق از یک طرف بریده شود ، به صورت شمشیری در می آید.
لذا در اجرای سازه فلزی میبایست هر دو سمت ورق بال به صورت همزمان برش داده شوند ، می توان عملیات را با یک دستگاه برش که دارای چندین مشعل است ، به طور همزمان اجرا نمود. در تیرها و شاه تیرهایی که دارای انحنای افقی هستند، ورقهای بال با انحنای مشخصی به وسیله برش هوا بریده میشود. برش و دور ریزلبه گرد ورق به علت وجود ترکهای حین نورد لازم است. پس از عملیات برش، در صورت نیاز عملیات سوراخکاری انجام میشود.
پیرامون مراحل ساخت ساختمان بیشتر بدانید >
سوراخکاری سازه فولادی به دو روش اجرا می شود که عبارتند از :
- مته
- دستگاه پانچ یا ضربه زن
در اجرای سازه فلزی سوراخکاری با مته دارای کیفیت بسیار خوبی می باشد، اما این روش پر هزینه است. عملیات مته کاری عموماً به وسیله مته های رادیال صورت می گیرد که دارای بازده خوبی هستند. اگر ضخامت ورق در حد کم یا متوسط یعنی 0 تا حدود 15 میلیمتر باشد، اجرای سوراخها به وسیله دستگاه سوراخ زن یا همان پانچ انجام می شود. آزمایشات نشان میدهد که در اطراف سوراخ های ایجاد شده به وسیله دستگاه پانچ یا سوراخ زن، ترکهای میکروسکوپی وجود دارد که در محاسبات تأثیر این ترک را با افزودن قطر سوراخ به مقدار ۲ میلیمتر منظورمی کنند. راه حل میانه این است که ابتدا سوراخی با قطر کوچکتر به وسیله دستگاه سوراخ زن ایجاد شود و سپس به وسیله مته کاری گشاد شده و به قطر مورد نظر افزایش می یابد.
ساخت اعضا اسکلت فولادی :
روش ساخت اعضا اسکلت فلزی بر حسب اینکه از ورق ساخته شوند و یا پروفیل ، متفاوت است . اگر در اجرای سازه فولادی اعضا از ورق ساخته شوند ، مراحل ساخت عبارتند از :
- برشکاری اعضای سازه فولادی
- تسمه سازی- یعنی یکسره کردن ورقها و انجام جوش درزهای آنها در روی شاسی و بازرسی جوش درزهای سازه فولادی
- مونتاژ اولیه – یعنی مونتاژ بال و جان و خال جوش کردن آن در داخل قالب سازه فولادی
- جوش اولیه – تکمیل جوشکاری بال و جان یا جوش سخت کننده های ستونهای جعبه های سازه فولادی
- مونتاژ صفحه ستون یا فلنچ تیر اسکلت فولادی
- تابگیری اسکلت فولادی
- مونتاژ سخت کننده ها و سایر الحاقیات هسته ستون یا مونتاژ وجه چهارم در ستونهای جعبه ای اجرای سازه فولادی
- جوش ثانویه ، تکمیل جوش هسته ستون و یا تیر اسکلت فولادی
- مونتاژ نهایی- ملحقات ستون ( دستک ، ورق زیر سری ، ورق بادبند و … )
- جوش نهایی اجرای سازه فولادی
گاهی ترتیب انجام عملیات اجرای اسکلت فولادی در بالا در بندهای ۲ و ۳ عوض می شود . یعنی ابتدا ورقهای بال و جان مونتاژ میشوند و سپس جوش درزها اجرا می گردد . اینکار نیز ممکن است از نظر کنترل تغییر شکلها مفید باشد.
در مورد تعاونی مسکن اسپرلوس بیشتر بدانید >
اما به دلیل به وجود آمدن دو عیب عمده زیر غیرمجاز است :
- دشواری در اجرای جوش درزها به صورت پیوسته و بی عیب
- ایجاد تنشهای پسماند با توجه به قیدهای موجود در برابر تغییر شکلهای حرارتی جوش و فلز جوش شده . تسمه سازی تنها برای اعضای ساخته شده از ورق بکار می رود.
از آنجایی که ورق بصورت رول برش نخورده و یا به طول ۶ متری برش خورده در بازار عرضه می شود و از طرفی اکثر دستگاههای برش گیوتین قابلیت برش تا طول ۶ متر را دارا می باشند ، به منظور ساخت اعضای سازه نظیر ستونها و یا حتی شاه تیرها که دارای طول بیش از ۶ متر هستند ، تسمه سازی می بایست اجرا شود . در تسمه سازی می بایست از تسمه ورقهای صاف و بدون پیچیدگی و یا شمشیری استفاده گردد . مونتاژ و یا سرهم نمودن صحیح تسمه ها و رعایت محل قرارگیری بندهای جوش در قطعه نهایی از نکات بسیار مهم در کیفیت نهایی و کارآیی تیر ورقها می باشد.
قطعاتی که با جوش شیاری به صورت لب به لب به یکدیگر وصل می شوند ، می بایست هم باد یکدیگر قرار گرفته و توسط پیچ ، گوه ، قید ، گیره و یا خال جوش تا اتمام جوشکاری در موقعیت خود تثبیت گردند. در صورت امکان استفاده از قید و قالب ، توصیه می گردد آزادیهای مناسب برای جمع شدگی و تابیدگی وجود داشته باشد.
همراستا نمودن ورق های سازه فلزی :
همراستا نمودن ورق ها در اجرای اسکلت فلزی به جهت افزایش و بهبود عملیات جوشکاری ضروری میباشد . قرارگیری درزهای لب به لب جان و بال در یک صفحه ، تا حد زیادی همراستا کردن ورق بال و جان را ساده می کند . در صورت همراستایی کامل در ورق جان نیز ورق بال می تواند تحت غیرهمراستایی قرار گیرد . کج شدن ناگهانی بالها در خلال ساخت ، عدم دقت در جا به جایی به محل اجرا ، یا حتی یک اختلاف در هلالی شدن در بال می تواند چنین شرایطی را ایجاد نماید . مشکل هلالی شدن با اندازه جوش گوشه جان به بال ، افزایش پیدا کرده و با زیاد شدن ضخامت بال تیر کاهش می یابد.
هنگامی که ورقها زیاد ضخیم نمی باشند ؛
می توان گیره های کوچکی به انتهای یکی از ورقها جوش داد. راندن یک گوه فولادی بین هر گیره و ورق دیگر ، لبه ها را همراستا می کند. جوش دادن گیره ها در یک طرف ، تا حد زیادی برداشتن آنها را آسان می نماید. برای همراستا کردن ورقها روش دیگری نیز وجود دارد که معمولا برای بالهای ضخیمتر استفاده می شود. استفاده از پشتبند و گیره و گوه و یا استفاده از پشت بند و پیچ و مهره ، روشی برای همراستا نمودن ورقها با بال ضخیمتر است.
بر حسب نوع آماده سازی لبه ها و درز حاصل ، انواع مختلفی از جوش لب به لب به وجود می آید. درزهای لاله ای و نیم لاله ای ( J و U ) کمترین مقدار فلز جوش را لازم دارند ، اما در عین حال عملیات سنگ زنی و تراش برای آماده سازی لبه ها پرکار و پر هزینه است و امکان انجام آن در هر کارخانه ای وجود ندارد. وجود این مشکلات ، طراح را با استفاده از درزهای جناغی ( V ) محدود می نماید. در درز V ، با کاهش زاویه درز ، مصرف فلز جوش کاهش می یابد.
اما با کاهش این زاویه ، دهانه ریشه می بایست ؛
برای دستیابی الکترود به داخل درز و ایجاد یک جوش سالم در ریشه ، افزایش یابد. میبایست برای اقتصادی بودن جوش ، بین زاویه پخی و دهانه ریشه تعادل به وجود آید. در ورقهای ضخیم تر ، درز با زاویه کوچکتر و ریشه بزرگتر ، کمترین مقدار فلز جوش را لازم دارد. در صورتی که تسمه پشت بند مورد استفاده قرار گیرد ، دست طراح در انتخاب دهانه ریشه باز است ، اما جوشکاری می بایست در یک سمت انجام شود ، به عبارت دیگر یک درز V تنها خواهیم داشت. اما در صورتی که تسمه پشت بند مورد استفاده قرار نگیرد ، دهانه ریشه میبایست در حدود ۳ میلیمتر باز نگه داشته شود.
در اینصورت جوش روی دهانه ریشه پل زده و پایین نمی ریزد. درز جناغی ممکن است یکطرفه ( V ) و یا دوطرفه ( X ) باشد . در هر دو صورت ، ریشه می بایست از سمت دیگر سنگ خورده و یک عبور جوش انجام گردد . این کار سلامت درز جوش را تضمین می نماید . در ورقهای نازک ، استفاده از جوش جناغی یکطرفه ( ۷ ) کافی است ، اما با افزایش ضخامت ورق ، استفاده از درز جناغی دوطرفه بهتر است.
پیرامون سرمایه گذاری در ساخت و ساز ساختمان بیشتر بدانید >
نکته مهم :
در درز ، تغییر شکل زاویهای بیشتر است و با افزایش ضخامت ورق ، به سرعت افزایش پیدا می کند.
انحراف نوک بال از حالت اولیه :
بدلیل ریزش مواد مذاب جوش در اجرای اسکلت فلزی ، انتهای جوش درزهای لب به لب به صورت تمام ضخامت در نمی آید. برای رفع این عیب ، معمولا در انتهای درز ، توسط تسمه ، اضافه طولی برای درز ایجاد می گردد. که پس از اتمام عملیات جوشکاری ، نجان ، سخت کننده های عرضی مونتاژ شده و به تیر جوش می شود. در صورتی که ورق بال لاغر و عریض باشد ، مکان ایجاد پدیده تحدب یا حلالی شدن در ورق بال در حین اجرای جوش بال به جان وجود دارد. اگر چنین پدیده ای قبل از قرار دادن سخت کننده رخ دهد ، میبایست در اجرای سازه فلزی ورق بال را به حالت اولیه در آورد .
مقدار تحدب تقریبی بال سازه فولادی با رابطه ذیل بدست می آید :
که در آن D اندازه ساق جوش بر حسب میلیمتر ، W عرض ورق به میلیمتر ، t ضخامت بال به میلیمتر و دلتا (مثلث شکل) انحراف نوک بال از حالت اولیه به میلیمتر می باشد.
سرمایه گذاری در مسکن را یاد بگیرید >
نکته مهم :
در صورت عدم نگرانی از خوردگی ، نیازی به جفت نمودن محکم سخت کننده ها به بال کششی نیست ، بلکه سخت کننده در حدود 2.5 سانتیمتر ، کوتاهتر بریده شده و با فشار به بال فشاری ، به جان جوش در اجرای اسکلت فلزی داده می شود.
ستونهای اسکلت فولادی ممکن است بر حسب نیاز از اتصال انواع پروفیلها ساخته شود که معمولترین آنها عبارتند از :
۱ – اجرای سازه فولادی با اتصال دو پروفیل با قیدهای موازی و یا مورب ( ستون مشبک )
۲- اجرای اسکلت فولادی با اتصال دو پروفیل به یکدیگر به جفت گردن و
۳- اجرای سازه فلزی با اتصال دو پروفیل با یک ورق سراسری روی بالها
در روش ساخت ستون جفت در صورتی که در سرتا سرستون به جوشکاری لازم نباشد ، حداقل طول جوشهای منقطع میبایست طبق دستورات ذیل اجرا شود :
۱- حداکثر فاصله آزاد جوش منقطع نمی بایست از ۲۰۶ یا ۳۰ سانتیمتر تجاوز کند.
۲- طول جوش ابتدایی و انتهایی ستون میبایست حداقل برابر بزرگترین عرض مقطع باشد و به صورت یکسره صورت بگیرد.
۳- طول مؤثر هر قطعه از جوش منقطع نمیبایست از ۱۰ برابر ضخامت بال یا حداقل ۱۰۰ میلیمتر کمتر باشد.
۴- فاصله میان لبه بال دو پروفیل نمیبایست از یک شکاف ۱ ٫ ۵ میلیمتر تجاوز نماید.
نکته مهم :
در ستونهای جفت با ورق سراسری ، فاصله جوشهای منقطع ( غیرممتد ) که ورق را به نیمرخها متصل می نماید ، نمی بایست از ۳۰ سانتیمتر بیشتر گردد. حداکثر فاصله فوق الذکر در مورد فولاد معمولی ٢٢t میباشد. ) ضخامت ورق تقویت شده است.
ستون های مرکبی اسکلت فلزی :
متداولترین نوع ستون ، ستونهای مرکبی است. که دو تیرآهن در کنار هم قرار گرفته و قیدهای افقی یا چپ و راست ، این نیمرخها را به هم متصل می نماید. البته بستهای چپ و راست که شکل های مثلثی را به وجود می آورند ، دارای مقاومت بهتری نسبت به بستهای موازی هستند. در مورد این گونه ستونها به ویژه ستون با بست موازی نکات ذیل میبایست رعایت شود :
- الف ) حداقل ابعاد بست یا تسمه افقی ستون در اجرای اسکلت فلزی میبایست ویژگیهایی داشته باشد که عبارتند از :
- L طول وصله حداقل معادل فاصله مرکز تا مرکز دو نیمرخ باشد.
- b عرض تسمه از ۴۲ ٪ طول کمتر نباشد.
- t ضخامت تسمه از 1/35 طول کمتر نباشد.
- ب ) در اطراف تمام تسمه ها و در سطح تماس با بال نیمرخها ،عمل جوشکاری انجام پذیرد. توجه شود که مجموع طول خط جوش در هر طرف صفحه نمیبایست از طول صفحه کمتر گردد.
- ج ) فاصله قیدها و ابعاد آن بر اساس محاسبات فنی تعیین می گردد.
- د ) در قسمت انتهایی ستون ، میبایست حتما از ورقی با طول حداقل برابر با عرض ستون استفاده نمود تا علاوه بر تقویت پایه ، محل مناسبی برای اتصال بادبندهای فلزی به ستون به وجود می آید.
- هـ ) در محل اتصال تیر به ستون لازم است قبلا ورق تقویتی به ابعاد کافی روی بالهای ستون جوش شده باشد.
3 دیدگاه. ارسال دیدگاه جدید
[…] پیرامون اجرای اسکلت فلزی ساختمان بیشتر بدانید > […]
[…] فونداسیون منفرد بار یک ستون را تحمل نموده و از ساده ترین معمولترین و عمدتاً کم هزینه ترین نوع فونداسیون های سطحی می باشد. در پلان به شکل مربع مستطیل و یا دایره بوده که انتخاب شکل تا حدودی به مقطع ستون و همچنین نوع بارهای وارده اعم از محوری لنگر در یک و یا دو جهت بستگی دارد. از نقطه نظر ، ضخامت پروفیل فونداسیون های منفرد و یا تک ممکن است به صورت ثابت پله ای و یا شیبدار باشند. این پی ها از مصالح بنایی بتنی وزنی و یا بتن مسلح ساخته می شوند. در صورت مسلح نمودن فونداسیون های منفرد غالباً در آنها از یک سفره آرماتور مستقر در قسمت زیرین فونداسیون استفاده می شود. شکل (الف) ساده ترین نوع فونداسیون منفرد است. که تنها از یک دال تشکیل شده است. شکل (ب) نوع دیگری از پی منفرد است که به آن نوع فونداسیون پله ای می گویند. که از یک یا چند پایه که در زیر ستون و روی پی قرار می گیرد تشکیل می شود. شکل (ج) نوع دیگری از شالوده منفرد است که به آن پی منفرد شیبدار می گویند. استفاده از فونداسیون منفرد شیبدار سبب کاهش مصرف بتن می شود. ولی مخارج قالب بندی آن بیشتر است. پیرامون اجرای اسکلت فلزی ساختمان بیشتر بدانید > […]
[…] […]